Bastogne.

1982. Door omstandigheden die we ons niet meer kunnen herinneren gaan we laat op pad. Is niet erg, we overnachten gewoon een keertje extra. We kiezen Bastogne in de Belgische Ardennen als eerste stop- en overnachtingsplaats. Iemand had ons getipt, ga op camping Kennedy staan in Bastogne. Leuk en bedankt voor de tip. We stappen in en gaan rijden, het moet een makkie worden. Ik ken de weg daar. Kan het wel dromen daar. Tegen het einde van de middag zijn we in Bastogne. Deze bekende plaats is niet groot, dus die camping moeten we snel vinden. We staan op het bekende kruispunt met de tank. Alles ademt hier de historie van de 2e wereldoorlog en dan vooral de slag om de Ardennen. Gaan we rechtdoor, linksaf of rechtsaf. Mijn gevoel zegt links en zodra het verkeerslicht groen is draaien we daar de weg in. Na een kilometer verlaten we de stad, geen goed idee. Keren en weer terug naar het kruispunt. Dan nu weer links, wat eerst rechtdoor was. Hier zijn we na twee kilometer de stad uit. Keren en we kiezen, op het kruispunt nu de derde optie. Weer geen camping te zien. Het wordt misschien eentonig, maar we gaan weer terug. Op het kruispunt staan we elkaar aan te kijken. Wat nu?? Hanni adviseert terug te gaan, maar ik stribbel tegen. Daar komen we vandaan, die weg hebben we gereden toen we Bastogne binnen kwamen. Een alternatief heb ik ook niet dus we gaan de Rue de Sablon in. Terug dus. Na een paar honderd meter staan we stil. We weten het niet en om geen heftig meningsverschil te krijgen, besluit ik de weg dan maar te vragen. Er komt een lesauto aan die het straatje in gaat draaien waar wij staan. Ik steek mijn hand op en hij stopt. De leerling kijkt me met grote ogen aan, dus ik loop naar de instructeur. Ik vraag naar een camping. Volg ons maar zegt de man en zo gaan we het doen. We slingeren wat door smalle straatjes

en als hij stopt wijst hij ons op de "camping". We danken de man uitbundig en kijken elkaar aan. Camping?? Nou ja, we weten het niet. Het lijkt een terrein van de plaatselijke tennisvereniging. We lopen naar binnen en de jongedame verwelkomt ons heel vriendelijk. We mogen zeker kamperen hier. Ze wijst een veld aan waar inderdaad een andere tent staat. Daar kunnen wij ons ook installeren. Comme vous voulez. Waar u maar wilt. Douchen en kunnen we in de douches van de tennisclub. Is er ook iets te eten dan? Ja hoor, we serveren pommes frites. Nou oké dan. Om de prijs hoeven we het niet te laten. Tentje opzetten en dan maar een frietje halen met een biertje er bij. De volgende morgen douchen we ons bij de tennisclub. Er zijn ook nog stokbroodjes te koop. Toen we wakker werden hing er een mooi mistig sfeertje. Ik heb een foto gemaakt van ons tentje en een leuke buurman, het paard. We zijn weggereden en zagen na ongeveer een kwartier camping Kennedy. Vlak daarbij stopten we even om ons broodje te eten. De camping bij de tennisclub bestaat nog steeds, het is een grote camping en heet camping Renval.