Ierland.

Ik had al eerder verteld dat we een week door Ierland zijn gereisd. Dat eerste verhaal ging over de aankomst en ons verblijf in Galway. We trekken daarna verder langs de westkust. Tegenwoordig wordt dat aangeprezen als de Wild Atlantic Way. We waren een soort voorlopers. We zakken langs de kust af naar het zuiden en zien veel mooie dingen. Ik vond dat Hanni zeker de Cliffs of Moher moest zien/beleven.
Dat hebben we dus gedaan en het was weer indrukwekkend.

We hadden mooi weer en dus was het zicht goed. We snuffelen even in het Visitors centre. Dat biedt niets bijzonders, maar het uitzicht is schitterend. Mooie routes langs ( voor mij) bekende plaatsen. Het doel is de Dingle Peninsula. Ik heb veel gelezen over de Blasket Islands en ook die kennis en sfeer wil ik met Hanni delen. Het is en blijft een schokkend verhaal. Dat vertel ik een andere keer.

We bezoeken het Blasket Islands Centre. Waar heel veel over de historie van de eilanden is te zien. Op de foto is te zien, dat je vanuit het centrum vrijwel altijd uitzicht hebt op de eilanden.

Vanaf het "vaste land"-Ierland is zelf ook een eiland- kun je eindeloos staren naar de eilanden. Op de foto is het Great Blasket Island te zien en rechts nog een stuk van het eiland Beginish.

Voor mij was het de tweede of derde keer, maar het blijft mooi.

Via de Slea Head Drive, de route langs de kust van Schiereiland Dingle, rijden we naar het stadje Dingle.

We komen langs de beroemde Beehives. Middeleeuwse stenen huisjes waar echt mensen hebben gewoond.

De Slea Head Drive is schitterend met constant adembenemende uitzichten.

Onderweg naar Dingle. Je moet geen haast hebben. Deze schapen trekken zich er niets van aan dat je haast hebt. Het is ook beter voor het genieten als je rustig aan doet.

Dingle is toeristisch, natuurlijk, maar ook erg gezellig met leuke pubs en goede overnachtingsmogelijkheden. We hebben er een leuke avond gehad. Hanni kan maar niet aan Guinness wennen.

We rijden de volgende dag verder en we komen na een rustige rit aan in Killarney. Het was maar een kleine 80 kilometer. Hier kunnen we dan iets meer tijd besteden, voordat we naar Dublin gaan. Killarney is ook weer zo'n typisch Iers stadje. Het is jammer dat het allemaal zo commercieel wordt. Toch leuk om er een middag en een avond rond te kijken. Natuurlijk weer live muziek in de pubs.

Killarney ligt dus in het zuidwesten van Ierland. Het klimaat is hier duidelijk anders dan in de rest van het land. Door een warme golfstroom is het er wat droger en er groeien zelfs palmbomen. Niet op een grote schaal, maar toch....

Vanuit Killarney gaan we naar onze laatste stop in Ierland. De hoofdstad Dublin.