Zoektocht naar de Vennbahn.

Tijdens een van de tochten door de Belgische Oostkantons viel me een gebouw op. Er staat een naam op het gebouw die mij en Bert erg intrigeerde. LENGELER BAHNHOF was de naam. Vreemd, want er is eigenlijk niets te zien van een station en er loopt zeer zeker geen spoorlijn daar. We verbazen ons enorm en maken er zelfs grappen over. Ik neem mij voor om, hoe dan ook ook achter het verhaal te komen van dit gebouw. Het zal een enorme zoektocht worden, maar ook een enorm leuke en avontuurlijke zoektocht.

Ik leer door veel te spitten op het internet, dat er vroeger een spoorlijn heeft gelopen. Het was de roemruchte Vennbahn. Van Aachen in Duitsland liep de lijn naar Troisvierges in Luxemburg. Bij Lengeler was een station en vandaar nog dat gebouw, wat echter niet het stationsgebouw is. Daar kom ik later nog op terug. Laat ik maar even bij Lengeler blijven. Het bleek me al snel dat er daar in de buurt een indrukwekkende tunnel was om onder de grens van België en Luxemburg de treinen door te laten rijden. Ik zag beelden op internet en werd steeds nieuwsgieriger. Ik herinnerde me een verhaal van Theo van Miltenburg, eigenaar van camping Woltzdal in Maulusmühle. Die vertelde me jaren daarvoor over een verlaten tunnel. Ik koppelde het verhaal van Theo aan de beelden op internet en ging op zoek met Paul Huis in t Veld. We vonden niets, terwijl we voelden dat we er vlak bij moesten zijn. Ik heb de hulp ingeroepen van een expert. Victor Lansink van Railtrash. Hij had die foto's op internet gezet. Hij stuurde een mailtje met foto en daarop een pijl. Daar moest ik zoeken, in de bossen rondom het gehucht Lengeler. Het eerstvolgende bezoek aan de regio was met Hanni. Ik vertelde haar dat ik graag nog een keer wilde zoeken. Natuurlijk ging ze mee.

Op pad en we rijden van de doorgaande weg naar het dorpje. Niets!!! Er staat een dame in haar tuin te werken en ik stop. Ten einde raad vraag ik haar waar we de tunnel kunnen vinden. Ze wijst me de weg. Eerst een weggetje op waar ik volgens het verkeersbord niet mag komen. We rijden door. Dan het tweede pad links tussen de graslanden. We dalen hobbelend het bos in en we komen aan een smal pad. Uitstappen en rechts het pad in lopen en na ongeveer een kilometer, de tunnel. Het is het noord portaal. Blij dat dit het is, maar er moet meer zijn, Viktor had veel mooiere beelden. Dus op zoek naar het zuidportaal.

Foto's van het noordportaal van de Lengeler tunnel. Na lang zoeken samen met Hanni ontdekt.