Korte vakantie in juni 2017.

Na een paar mooie (fiets)dagen in Luxemburg, op en rond camping Woltzdal, gaan we verder.
We gaan nog een paar dagen in Vaals staan. Camping Hoeve Gastmolen hebben we uitgezocht, we zijn er nog nooit geweest en dus zijn we benieuwd. 
We rijden via een mooie route naar Nederland. Via Sankt Vith en de Kaiserbaracke naar Malmedy. Daar draaien we de Hautes Fagnes (Hoge Venen) in. De weg klimt Malmedy uit via een aantal haarspeldbochten. Ze zouden in de echte bergen niet misstaan. Dan opeens is er de weg door de Venen. Het is er stil en we rijden zomaar een aantal kilometers zonder iemand tegen te komen. We passeren Mont Rigi en zijn in het hoogste deel van België. 
We hadden onze lunch gepland bij La Baraque Michel, Een markante plek in de Hoge Venen. Uitgelezen wandelgebied en in de winter kun je er op de ski's over de vlaktes langlaufen.

La Baraque Michel geniet grote bekendheid in België en ook ver daar buiten. Het gebouw heeft een mooie geschiedenis. In 1798 kwam een Duitser met de naam Michel Schmitz in Herbestier wonen, een gehucht horend bij de gemeente Jalhay. Hij hield van de eenzaamheid van de ruige streek. Om reizigers te helpen bouwde hij een hut van klei. Het bleek een succes, veel reizigers die hier langs kwamen wisten zijn hut (baraque) te vinden. Het succes leidde er toe dat hij een echt stenen huis bouwde om de vele passanten te kunnen opvangen. In 1819 verdwaalde ene Rochêne in de Fagnes. Hij werd opgevangen in de Baraque Michel en daar dankte hij zijn leven aan. Deze man was de schoonvader van ridder Henri Toussaint Fischbach en die laatste was erg dankbaar  en hielp met het bouwen van een echt goed stenen gebouw, Het werd de huidige charmante herberg. Er kwam een klok aan de gevel te hangen, deze werd daar geplaatst om reizigers te helpen met oriënteren als het weer eens mistig is op deze onherbergzame hoogvlakte. Tegenwoordig heeft de herberg een twintigtal kamers te verhuren. Je kunt er heerlijk eten en de gerechten zijn echt streekgerechten. Wij bestelden op advies van de eigenaar een koninginnehapje. Het was zeker géén hapje. Ik denk dat we met ons tweetjes meer dan genoeg zouden hebben aan een portie. Het interieur is ouderwets en ik denk dat ze dat ook niet moeten moderniseren, het hoort zo te zijn zoals het nu is.

Op enkele tientallen meters van La Baraque Michel staat de Fischbachkapel. In 1830 opgericht door ene meneer Fischbach. Hing er aan de Baraque een klok om verdwaalde reizigers de weg te wijzen, aan de kapel hing een grote lantaarn om de reizigers te helpen. We zijn wel eens in de wintermaanden langs deze weg gereden en dan kan het er echt bar en boos zijn. Koud, plotseling zeer dichte mist en sneeuw.

De Fischbachkapel heb ik gefotografeerd vanaf de parkeerplaats van La Baraque Michel.

De locatie is prima, aan de al jaren zeer drukke weg van Eupen naar Malmedy. Tot een paar jaar geleden moest men de drukke weg oversteken om wat te eten of te drinken. Tegenwoordig is er een mooie en veilige oplossing gevonden. Via een soort rotonde komt men bij de ingang van La Baraque terecht. Vanaf hier beginnen ook diverse wandelroutes.