Fotocollage van de voorjaarsvakantie 2017.

Maulusmühle. Riviertje de Woltz.

Brem op het plateau bij Heiderscheid.

Landschap tussen Lieler en Ouren.

Grensrivier de Our.

Boerderij in Ouren.

Camping Hoeve Gastmolen in Vaals.

De kampeervelden op Hoeve Gastmolen hebben namen van dorpen in de omgeving. Ook Raeren in België komt voor.

Receptie Hoeve Gastmolen.

Restaurantje camping Woltzdal.

Optreden van Schots schoolorkest.

Lunch bijLa Baraque Michel. Hautes Fagnes België.

Vaalserberg. Hier was de grens van voormalig Neu-Moresnet.

 

Voorjaarsvakantie 2017.

Het was een leuke en geslaagde vakantie. Dit is nog een keer voor herhaling vatbaar, paar dagen Luxemburg en dan nog weer eens een paar dagen Vaals.
 De omgeving van Vaals is dus de moeite waard. De camping, daar zijn we erg enthousiast over. Er is geen winkel, alleen de broodjesservice, maar er is een overeenkomst met Landal in Vaals. Campingasten kunnen daar in het park Hoog Vaals hun boodschappen doen. Het is een kleine supermarkt en met de fiets ben je er binnen de tien minuten. Midden in Vaals kan men ook naar de AH. Dat is ook relatief dichtbij. Vlak naast de camping ligt een boerderij waar men terecht kan voor zuivel, vlees, groente en aardappelen.

                                                   Uitzicht op de Vaalserberg.

                         

Onder: Fietsen door het Limburgse heuvelland. De weg van Vaals naar Holset.

Hieronder de leuke en fleurige winkel op Landal park Hoog Vaals.

We hadden in zuid Limburg mooi weer. Zonnig en een lekkere temperatuur. De laatste dag waren we van plan om in de middag naar de Vaalserberg te gaan. We zagen echter op buienradar dat he zou gaan regenen. Dus 's morgens op de fiets gegaan en met mooi weer daar alles bekeken. Terug op de camping werd het steeds donkerder en rond een uur of vier begon het fors te regenen. Met straaltjes liep het van de luifel.

Voorjaarsvakantie 2017.

Laatste paar dagen in Vaals.

Via Gemmenich komen we op de Gemmenicherweg en rijden dan zomaar Vaals binnen.
De weg maakt een grote bocht onder zichzelf door en we dalen verder af langs de rand van Vaals. We kennen Vaals al redelijk van eerdere bezoekjes toen we in Camerig een huisje hadden gehuurd. Ook de zoektochten naar de Vennbahn brachten ons wel eens in Vaals, omdat de Vennbahn begon in Aachen. Aachen en Vaals liggen naadloos tegen elkaar aan.
We komen bij de rotonde en ik had op de kaart gezien dat de camping op enkele honderden meters van deze rotonde ligt. Klopt!! Tweehonderd meter na de rotonde moeten we rechtsaf een smal weggetje indraaien. Dit slingert even door het landschap en dan is daar de camping Hoeve Gastmolen. We zijn erg benieuwd, het is de eerste keer dat we hier neerstrijken. We staan voor de receptie die op dit moment niet bezet is. Er staat een bord, nieuwe gasten kunnen zich melden door op de intercom te drukken. Dat doen we en een vriendelijke vrouwenstem antwoord dat ze er meteen aan komt. We schrijven ons in, we hadden online gereserveerd en meteen betaald. We kregen een duidelijke uitleg van de belangrijkste zaken die we moesten weten. Op de plattegrond werd ons de plek  aangewezen.

De receptie van de camping Hoeve Gastmolen. De camping is autovrij en dus staan de auto's bij de receptie geparkeerd.

Op onze plek aangekomen zetten we de camper neer, die meteen vlak staat. Het bekende ritueel begint. Hanni maakt binnen de boel klaar en ik regel het buitengebeuren. Electra aansluiten, watertank vullen. Luifel uitdraaien en stoelen en tafel uit de bagageluiken halen. Wasrekje ophangen en ach, dan is het ook zo klaar. Even elektra testen.........die doet het niet. Dan sluiten we eventuele fouten aan boord uit en daarna komen we tot de conclusie dat het aan de stroompaal ligt, want op een andere paal doet alles het wel! Ik wandel naar de receptie en meld me weer via de intercom. Ik leg uit wat er hapert en de vriendelijke dame zegt; ik kom naar u toe. Ik wacht een poosje, maar zie haar niet. Twijfel sluipt in mijn hoofd. Ik kom naar u toe, kan ook betekenen dat ze meteen naar onze plek loopt. Ik besluit er maar heen te gaan. Halverwege kom ik haar tegen. De zekering lag er uit en dat heeft ze hersteld. Waarschijnlijk heeft de vorige camperaar de zekering te zwaar belast en het niet doorgegeven. Het is voor ons opgelost en we beginnen aan drie dagen Vaals en omgeving.

Mooie plek op deze fraaie camping. De heuvel op de achtergrond ligt in Duitsland. De camping ligt écht op de Nederlands-Duitse grens.

We worden steeds enthousiaster over deze camping. Mooie plaatsen op een heuvelachtig terrein. 's Morgens verse broodjes? Even bestellen op de website en om 9 uur ligt de bestelling klaar bij de receptie.

Tijdens ons verblijf besluiten we om volgend voorjaar hier weer terug te komen. De camping is schitterend en de omgeving eveneens. Er is nog veel te zin en te ontdekken hier.

We hebben een fietstocht gemaakt in de directe omgeving van de camping. Via het dorp Holset en enkele smalle holle wegen weer terug.

De volgende dag zijn we de Vaalserberg opgereden. Naar het drielandenpunt. we zijn de toren opgegaan om over deze mooie streek en de drie landen uit te kijken. Lekkere koffie gedronken bij het restaurant en daarna boodschappen gedaan bij Landal.

Gezelligheid op de Vaalserberg. Een orkest van een Schotse school speelde de sterren van de hemel.

Vanaf de toren kijken in de richting Gemmenich en Neu-Moresnet.

Een van de torens van onder bekeken. De koffie bij het restaurant was prima en de prijs was normaal. Bij het drielandenpunt was de klantvriendelijkheid ver te zoeken. Een flesje water 0,5 liter kost 3 Euro!!! Pinnen kan niet. Bij de volgende hebben ze alleen flesjes van glas en daar betaal je ook de hoofdprijs. Dat is dik cashen daar. Verder was het gewoon erg leuk om er eens rustig rond te kijken.

We gaan richting Nederland.

Na de verpletterende lunch bij La Baraque Michel, rijden we verder in de richting van Nederland, Limburg. We rijden nog een stuk over de Hoge Venen en slaan linksaf naar Jalhay. In Jalhay is eigenlijk niet veel te doen of te zien. Dichtbij ligt echter de stuwdam van La Gileppe. Dat is meestal wel een tussenstop waard.

Jalhay centrum, beetje vergane glorie.

Je kunt er wel alle kanten op.

We gaan dus verder en dwalen een beetje door dit mooie land. We komen bij het dorpje Limbourg. Dat is een historisch dorp en een van de mooiste dorpen van België.

Het is een heel mooi dorp in een mooie omgeving.

Na enig zoeken vinden we de weg naar Gemmenich. Als je in Gemmenich bent sta je eigenlijk al met een been in Nederland. 

Gemmenich ligt vlak bij het drielandenpunt en dus vlak bij Vaals.

Boeiende omgeving en er is zoveel e zien en zoveel geschiedenis. Maar het bord toont ons dat we op de goede weg zitten, we gaan naar Vaals.

Korte vakantie in juni 2017.

Na een paar mooie (fiets)dagen in Luxemburg, op en rond camping Woltzdal, gaan we verder.
We gaan nog een paar dagen in Vaals staan. Camping Hoeve Gastmolen hebben we uitgezocht, we zijn er nog nooit geweest en dus zijn we benieuwd. 
We rijden via een mooie route naar Nederland. Via Sankt Vith en de Kaiserbaracke naar Malmedy. Daar draaien we de Hautes Fagnes (Hoge Venen) in. De weg klimt Malmedy uit via een aantal haarspeldbochten. Ze zouden in de echte bergen niet misstaan. Dan opeens is er de weg door de Venen. Het is er stil en we rijden zomaar een aantal kilometers zonder iemand tegen te komen. We passeren Mont Rigi en zijn in het hoogste deel van België. 
We hadden onze lunch gepland bij La Baraque Michel, Een markante plek in de Hoge Venen. Uitgelezen wandelgebied en in de winter kun je er op de ski's over de vlaktes langlaufen.

La Baraque Michel geniet grote bekendheid in België en ook ver daar buiten. Het gebouw heeft een mooie geschiedenis. In 1798 kwam een Duitser met de naam Michel Schmitz in Herbestier wonen, een gehucht horend bij de gemeente Jalhay. Hij hield van de eenzaamheid van de ruige streek. Om reizigers te helpen bouwde hij een hut van klei. Het bleek een succes, veel reizigers die hier langs kwamen wisten zijn hut (baraque) te vinden. Het succes leidde er toe dat hij een echt stenen huis bouwde om de vele passanten te kunnen opvangen. In 1819 verdwaalde ene Rochêne in de Fagnes. Hij werd opgevangen in de Baraque Michel en daar dankte hij zijn leven aan. Deze man was de schoonvader van ridder Henri Toussaint Fischbach en die laatste was erg dankbaar  en hielp met het bouwen van een echt goed stenen gebouw, Het werd de huidige charmante herberg. Er kwam een klok aan de gevel te hangen, deze werd daar geplaatst om reizigers te helpen met oriënteren als het weer eens mistig is op deze onherbergzame hoogvlakte. Tegenwoordig heeft de herberg een twintigtal kamers te verhuren. Je kunt er heerlijk eten en de gerechten zijn echt streekgerechten. Wij bestelden op advies van de eigenaar een koninginnehapje. Het was zeker géén hapje. Ik denk dat we met ons tweetjes meer dan genoeg zouden hebben aan een portie. Het interieur is ouderwets en ik denk dat ze dat ook niet moeten moderniseren, het hoort zo te zijn zoals het nu is.

Op enkele tientallen meters van La Baraque Michel staat de Fischbachkapel. In 1830 opgericht door ene meneer Fischbach. Hing er aan de Baraque een klok om verdwaalde reizigers de weg te wijzen, aan de kapel hing een grote lantaarn om de reizigers te helpen. We zijn wel eens in de wintermaanden langs deze weg gereden en dan kan het er echt bar en boos zijn. Koud, plotseling zeer dichte mist en sneeuw.

De Fischbachkapel heb ik gefotografeerd vanaf de parkeerplaats van La Baraque Michel.

De locatie is prima, aan de al jaren zeer drukke weg van Eupen naar Malmedy. Tot een paar jaar geleden moest men de drukke weg oversteken om wat te eten of te drinken. Tegenwoordig is er een mooie en veilige oplossing gevonden. Via een soort rotonde komt men bij de ingang van La Baraque terecht. Vanaf hier beginnen ook diverse wandelroutes.

Op de fiets in de Luxemburgse Ardennen.

Het Ourdal.

Zondag gingen we op pad voor een tocht door het Ourdal. Eerst naar Rossmillen en dan rechtsaf naar boven naar Heiderscheid.

Op de hoogvlakte bij Heiderscheid bloeit de Brem en heb je prachtige vergezichten. 

We rijden naar het plaatsje Lieler. Daar draaien we rechtsaf en dalen het dal in. Lieler is een slaperig dorpje met als grootste attractie, de camping les Trois Frontières. Voor ons totaal geen  aantrekkelijke camping. Na Lieler gaat het steil en snel bergafwaarts met hellingen van 10%. Veel remmen dus en goed opletten in de haarspeldbochten. We suizen richting Ouren en passeren het Europadenkmal. Daar werden de eerste stappen gezet voor een verenigd Europa. We komen bij de start van een aantal wandelroutes, waar wij enkele jaren gelden er ook een paar van hebben gelopen.

 Even een pauze tijdens de afdaling naar Ouren. Bossen en grasland en we zijn slechts een enkele auto tegen gekomen.

In Ouren hebben we even de Sint Pieters Kirche bekeken.

Na Ouren begint de lange en steile klim (soms 12%) naar Weiswampach. De omgeving is schitterend en er is een schuilhut/rustplaats waar we even uitpuffen.

Tijdens de rustpauze hebben we een fraai uitzicht op het dorp Ouren, daar kwamen we vandaan.

Voorjaarsvakantie 2017.

Eerst naar Luxemburg.

Zaterdag 10 juni vertrekken we naar Luxemburg. Natuurlijk camping Woltzdal in Maulusmühle. 

De ontvangst was weer hartelijk en we overlegden even welke plek er vrij was. Een van de twee speciale camperplekken was vrij en dat was naar onze mening ook nog de leukste. C2 is de plek. We stelden ons op en omdat de ondergrond beton is, sta je vrijwel meteen vlak. Even elektra aansluiten en water bijvullen en klaar zijn we. De eerste avond eten we in het kleine en knusse restaurant. Het heeft een opfrisbeurt gehad en het is gezellig geworden. Eten was ook goed en we hebben weer eens goed kunnen bijpraten met Erik. Laatste nieuws over vader Theo gehoord en tevreden gingen we naar onze camper. 

Voor de volgende dag hadden we de plannen klaar liggen. Dat verslag volgt.